Colosseum Arena

Budynek ma eliptyczny plan i posiada potrójną kolumnadę z osiemdziesięcioma trawertynowymi łukami na zewnątrz, ozdobionymi półkolumnami w stylu dorycko-toskańskim na niższym poziomie, w stylu jońskim na drugim poziomie i w stylu korynckim na trzecim poziomie. Attyka ozdobiona jest kolumnami w stylu kompozytowym i posiada otwory po słupach, które podtrzymywały dużą zasłonę (velum) używaną do ochrony widzów przed słońcem i deszczem. Sama attyka była ozdobiona 40 tarczami z brązu, symbolami zwycięstw wojskowych Rzymu nad tarczami wrogów.

Koloseum mierzy 189 metrów długości i 156 metrów szerokości, z fasadą o wysokości 48 metrów. Jego centralna arena jest owalna z główną osią o długości 86 metrów, otoczoną wysokim na 4,5 metra murem sięgającym pierwszych stopni.

Konstrukcja została zbudowana z różnych materiałów, w tym tufu i trawertynu, użytych specjalnie do elewacji. Otwory widoczne na fasadzie zostały wywiercone głównie w średniowieczu w celu odzyskania metalowych płyt, które łączyły kamienne bloki.

Arkady na parterze zapewniały publiczności dostęp do schodów prowadzących na trybuny. Nad łukami umieszczono rzymskie cyfry oznaczające poszczególne strefy widowni. Łuki na pierwszych dwóch poziomach zostały ozdobione 160 posągami z brązu o wysokości 5 metrów, przedstawiającymi bogów i postacie mitologiczne. Cztery główne wejścia, które nie zostały ponumerowane, były zarezerwowane dla uprzywilejowanych kategorii, takich jak sędziowie lub osoby religijne. Północna brama prowadziła do trybuny cesarskiej.

W centralnej części amfiteatru znajdują się podziemne sale, pierwotnie pokryte drewnianymi deskami, które tworzyły powierzchnię areny. Znajdowały się tam maszyny, klatki dla zwierząt, magazyny i inne obiekty. Cztery korytarze, znajdujące się poniżej głównych wejść, łączyły piwnice z zewnętrzem. Jeden z nich prowadził do Ludus Magnus, koszar gladiatorów.

Występy były darmowe, a miejsca przydzielano według klasy społecznej. Te na dole były zarezerwowane dla senatorów lub duchownych. Wśród nazwisk na liście znajdują się nazwiska 195 senatorów z epoki Odoacera (476-483).